Mavi Kurdele Çocuklar İçin

Çocuk istismarına karşı ilk farkındalık İzmir’in ‘Saklı noktası’ Buca belediyesinden başladı.

Çocuk istismarına karşı farkındalığı tüm kente yaymak için UCİM ile ortak çalışma başlatan Buca Belediyesi, ilk etkinliği belediye çalışanlarıyla gerçekleştirdi.

Etkinlikte istismarın hukuki ve psikolojik boyutlarıyla ilgili UCİM yetkilileri sunum yaparken, Çocuk İstismarı ile Mücadele ve Farkındalık Haftası kapsamında personel sol koluna mavi kurdele taktı.

Etkinlik kapsamında ilk olarak Avukat Zeynep İlayda Karadağ, UCİM’in kuruluş öyküsü ve görev içeriğiyle ilgili bilgi verdi. Ardından Avukat Yeşim Aydın, çocuk istismarının hukuki süreciyle ilgili ilgili sunum yaptı. Son olarak Psikolog Filiz Budak ise çocuk istismarının psikolojik boyutu, farkındalığın oluşması, ailelerin bilinçlenmesi ve istismarın kapsamı hakkında personele eğitim verdi.

 BU NASIL YÜREK

İzmir Milletvekili Kani Beko’dan duydum…

O da Kazakistan’da mahsur kalan işçilerden gönderilen mektup ve fotoğraflardan…

Çözüm ortağı Kani Beko da benim gibi değil ama paylaşımı ve duyurması önemli…

Bir zamanlar başka ülkelerde de, örneğin Libya’da da bizim işçilerimiz böyle haksızlıklara uğramışlardı.

Önce işin özetini vereyim:

Bin bir vaatle Kazakistan Aktau kentinde çalıştırılıp ücretleri ödenmeyen ve orada 25 gündür tutulan yüzlerce işçimizin ‘imdat!’ çığlıkları umarım bizim yetkili makamlar ya da bakanlarımız tarafından duyulur.

S. inşaat Türkiye’deki işsizlikten de yararlanarak onlarca inşaat işçimizi Kazakistan’a götürdükten sonra bunlara  ‘siz B. Taşeron şirketin bünyesinde çalışacaksınız’ talimatını duyurmuş.

İtiraz edenlere de ‘Size büyük masraf yaptık, en az bir ay çalışacaksınız!’ diyerek adeta rehin almış.

Bu arada çalışanların yani emeğinin karşılığını isteyenlere de ‘İşte kapı!’ denilmiş…

Yabancı diyarda, parasız kimsesiz, yaralı bir kuş gibi, kimi kime şikayet edebileceksin?

Düşünebiliyor musunuz?

28 Nisan 2021 tarihinden bu yana çalışıyor ve bir kuruş bile alamıyorsunuz?

Ne sigortanız yani sosyal güvenceniz de yok, iş akdiniz de!

Çaresizlik ve parasızlık içindesiniz…

Karşınızda ise ‘eli güçlü’ bir inşaat şirketi!

Binlerce işçimizden 500’e yakını ise üretilen bahanelere rağmen bir yetkilinin kendilerine sahip çıkacağı inancı ile beklemedeler..

Maddi soruna şimdi de psikolojik sorunlar eklenmiş durumda.

Şunu da belirtiyor bu işçi kardeşlerimiz; ‘Bizden önce getirilen ama onlara da hakları bir türlü ödenmeyenler bulunuyor.

Unutmadan söyleyeyim:

Bu mağdur işçilerimizin pasaportlarına da el konulmuş…

Söylediklerine göre işlemlerinin yapılması için imişl

Daha önce30 Haziran’a kadar bu işçilere ücretlerinin ödeneceği ve 30 Haziran’da istekleri doğrultusunda Türkiye’ye geri gönderilecekleri açıklanmıştı…

Tabii ki hiçbir olumlu hareket henüz gerçekleşmedi…

Herkes beklemede…

Bakalım ne zaman bu zalimlik bitecek?

Vadelidenler gerçekleşecek, somut adımlar atılacak?

Unutmadan belirteyim:

Yine iddiaya göre, vizesi biten 19 kişinin sınır dışı edilmek üzere Kazakistan yetkilileri tarafından yapılan işlemler esnasında, şirket avukatları işçilere ‘şirketle buraya geldiğinizi söylemeyin, kendi imkanlarımızla buraya geldik, şirket bize sahip çıktı” şeklinde beyanlarda bulunmalarını istemişler.

İşçilerin birçoğu gergin ve tedirgin olup, can güvenliklerinden endişe duyuyorlar.

Korktuklarından, şantiye dışına da çıkamıyorlar.

Öğrenildiğine göre;

Bazıları üniversite mezunu olup, Türkiye’de mezun oldukları alanlarda iş bulamamakta ve pırıl pırıl bu gençler çaresizlikten inşaat sektörüne yönelmektedirler.

Alın terleriyle para kazanmanın ve hayallerini gerçekleştirmenin peşinde olan bu gençlere sahip çıkmak, ikincil bir mağduriyeti yaşamalarının önüne geçmek için çaba göstermediğimiz takdirde geriye hem insani, hem de toplumsal değerler açısından büyük bir yıkım bırakacağı unutulmamalıdır.